«Βεβαίως, αυτό έχει δύο παραμέτρους», είπε η κα Γεροβασίλη: «Η μία αφορά σε μέτρα περιορισμού της μετακίνησης των πολιτών, μέτρα τα οποία εξαντλήθηκαν επί της ουσίας, και η δεύτερη αφορά την κυβερνητική ευθύνη για τη στήριξη του συστήματος υγείας: του ανθρώπινου δυναμικού, γιατρών, νοσηλευτών, τεχνικού προσωπικού, προσωπικού καθαριότητας, του ΕΚΑΒ, όλων των βασικών υποδομών αλλά και των μέτρων προστασίας -το τονίζω αυτό- των εργαζομένων».
Σε θετική κατεύθυνση κινούνται όλα τα έως τώρα μέτρα. Ως προς το έγκαιρο της λήψης σχολίασε: «από τη μία ελήφθησαν σχετικά έγκαιρα, όμως όχι καθολικά και ταυτόχρονα. Από τη μία έκλειναν σχολεία και από την άλλη παρέμεναν ανοικτές εκκλησίες». «Αυτό μένει να δούμε στις επόμενες μέρες τι αποτέλεσμα θα επιφέρει. Ήταν μία παλινωδία της κυβέρνησης, για να μην πάρει το πολιτικό κόστος που όφειλε, ως οφείλει κάθε συντεταγμένη πολιτεία, όταν μιλά για το κλείσιμο σχολείων, πανεπιστημίων και δημόσιων συναθροίσεων. Θα έπρεπε το μέτρο να είναι οριζόντιο» και πρόσθεσε ότι «όλα αυτά θα κριθούν στην πορεία. Η χώρα μας αντέδρασε νωρίτερα από άλλες χώρες μεν αλλά μένει να δούμε την εξέλιξη της πανδημίας και το εάν η καμπύλη θα παρουσιάσει τελικώς οξύαιχμο».
«Στη σημερινή του συνέντευξη ο υπουργός Υγείας δεν δεσμεύτηκε για το τι θα συμβεί τις επόμενες μέρες. Πόσοι άνθρωποι θα εργάζονται, γιατροί, νοσηλευτές κλπ αλλά και με ποιους όρους και μέτρα προστασίας» σημείωσε η Γραμματέας της Κ.Ο. και χαρακτήρισε ως «εγκληματική παράλειψη και ασύμβατη με επιστημονικά δεδομένα» τη χρήση μειωμένων μέτρων προστασίας στο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό (7 ημέρες καραντίνας αντί 14) ενώ τη συσχέτισε με το μειωμένο αριθμό ανθρώπων που υπηρετούν το δημόσιο σύστημα υγείας σήμερα σε σχέση με τις ανάγκες.
«Αυτή η δοκιμασία που περνάμε σήμερα θα μας αλλάξει όλους και ήδη μας αλλάζει. Το σημαντικό, όμως, είναι πόσο θα μείνουν αποτυπωμένα και στα πολιτικά συστήματα αυτές οι αντιλήψεις για την ανάγκη στήριξης της υγείας ως δημόσιου αγαθού. Σας θυμίζω ότι το ’10, που ή χώρα ήταν στα μνημόνια, η Ευρώπη δεν είχε τα αντανακλαστικά που έχει σήμερα, που πλήττεται και η ίδια. Τότε, με συμφωνία και των κυβερνήσεων στην Ελλάδα, του 1ου και 2ου μνημονίου, σας θυμίζω ότι έκλεισαν πολλά νοσοκομεία, απολύθηκε κόσμος, διότι το δημόσιο σύστημα ήταν εμπόδιο στην κερδοσκοπία του ιδιωτικού τομέα», επεσήμανε.
«Θα πρέπει όμως να αναλογιστούμε επίσης ότι επί των ημερών μας, που κι εμείς εφαρμόσαμε ένα 3ο μνημόνιο, προσπαθήσαμε με νύχια και με δόντια να κρατήσουμε όρθιο το δημόσιο σύστημα υγείας, την ώρα που η ΝΔ ως αντιπολίτευση έλεγε ότι τα μισά νοσοκομεία πρέπει να κλείσουν, διότι ο ιδιωτικός τομέας είναι αυτός που πρέπει να στηρίξει το σύστημα υγείας στην Ελλάδα, μέσω των ιδιωτικών ασφαλιστικών ταμείων. Αντιλαμβάνεσθε ότι αυτά σήμερα καταρρέουν, στ’ αλήθεια καταρρέει μία φούσκα», υποστήριξε.
«Στην περίοδο διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, επί μνημονίων έγιναν 19.500 προσλήψεις στην Υγεία. Αφήσαμε και εγκεκριμένες προκηρύξεις για πρόσληψη προσωπικού γιατρών και νοσηλευτών. Η ΝΔ τις πάγωσε! Οι πολίτες αισθάνονται ασφάλεια μόνο όταν γνωρίζουν τι πρόκειται να γίνει. Ο υπουργός Υγείας όμως δεν μας αποκαλύπτει: Πόσοι άνθρωποι έκαναν αίτηση για να ενταχθούν στο ΕΣΥ; Πόσο γρήγορα προχωρούν οι διαδικασίες; Πόσοι άνθρωποι θα είναι στο σύστημα τις επόμενες 15 ημέρες; Βεβαίως πρέπει να ανοίξουν κλίνες ΜΕΘ! Βεβαίως χρειάζονται αναπνευστήρες! Όμως δεν υπάρχουν ΜΕΘ που μπορούν να λειτουργήσουν χωρίς εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό», συμπλήρωσε.
«Χωρίς να θέλω να μηδενίσω κανένα μέτρο-όλα τα μέτρα στήριξης σε θετική κατεύθυνση είναι- όμως, κατά τον ΣΥΡΙΖΑ, σήμερα χρειάζεται μία πολύ γενναία στήριξη επιχειρήσεων και εργαζομένων όλων των κατηγοριών, για 2 με 3 μήνες, όσο διαρκέσει αυτό, προκειμένου μετά η ανάρρωση να είναι πιο εύκολη. Είναι βέβαιο ότι θα μειωθούν οι ρυθμοί ανάπτυξης. Είναι όμως και αναγκαίο να δημιουργήσουμε σήμερα τις συνθήκες, με πιο επιθετική πολιτική και με πιο γενναία μέτρα, άμεσης χρηματοδότησης», είπε για τα μέτρα της κυβέρνησης και συνέχισε: «σήμερα που η Ευρώπη έχει πλέον πρόβλημα “μέσα στο σπίτι της” έχουν σταματήσει οι δημοσιονομικοί περιορισμοί και το σύμφωνο σταθερότητας έχει μπει σε αναστολή. Έγινε λοιπόν ένα έστω και άτολμο βήμα. Ωστόσο θα πρέπει να βρει τους τρόπους να πέσει πραγματικό χρήμα. Ούτε τα δάνεια, ούτε τα ΕΣΠΑ είναι που θα αντιμετωπίσουν το πρόβλημα σήμερα. Απαιτείται πιο επιθετική και γενναία πολιτική και θα πρέπει να επεκταθούν τα σημερινά μέτρα στήριξης σε όλους όσοι ζημιώνονται οικονομικά αλλά βεβαίως και σε όλους τους αδύναμους συμπολίτες μας, ανθρώπους δηλαδή που δεν έχουν ούτε επίδομα ανεργίας, ανθρώπους που δούλευαν με μαύρη εργασία και δεν ήταν δηλωμένοι πουθενά. Σήμερα υπάρχει μια κραυγή αγωνίας από πολλές τέτοιες ομάδες».