«Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ η Ελλάδα ήταν η μόνη χώρα στην Ευρώπη που την τριετία 2019-2021 ο μέσος ονομαστικός μισθός μειώθηκε, ενώ και το 2022 μειώθηκε ο πραγματικός μέσος μισθός κατά 7,5%. Η ΤτΕ επιβεβαιώνει ότι το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα μειώθηκε το 2022.
Και φυσικά, πέραν αυτών, αυτό δηλώνουν και οι ίδιοι οι πολίτες που βλέπουν τα εισοδήματά τους να εξανεμίζονται μέσα από τις διαρκείς αυξήσεις των ειδών πρώτης ανάγκης», δηλώνει η Έφη Αχτσιόγλου στον “Οικονομικό Ταχυδρόμο”, σημειώνοντας ότι πρόκειται για «ορατή ένδειξη της κυβερνητικής αποτυχίας».
H Έφη Αχτσιόγλου αναφέρεται στις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για την επόμενη ημέρα, από τις συλλογικές συμβάσεις και την αύξηση μισθών και συντάξεων μέχρι τη φορολόγηση των υπερκερδών και τη μείωση του ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης και του ΕΦΚ στα καύσιμα.
Μεταξύ άλλων επισημαίνει ότι «ο κατώτατος μισθός στον ιδιωτικό τομέα θα αυξηθεί στα 880 ευρώ και θα θεσμοθετηθεί μηχανισμός αυτόματης τιμαριθμικής αναπροσαρμογής για τα επόμενα έτη, πράγμα που σημαίνει ότι ο κατώτατος μισθός θα αυξάνεται τουλάχιστον στο ύψος του πληθωρισμού.
Ο ίδιος μηχανισμός θα οδηγήσει σε αύξηση κατά 10% των μισθών στο σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων για το 2023 και θα συνεχίσει ανάλογα με τον πληθωρισμό τα επόμενα έτη».
Απαντώντας στην κριτική της ΝΔ περί κοστολόγησης τονίζει ότι «η κυβέρνηση έχει μια επιλεκτική σχέση με το “καλό” των δημοσίων οικονομικών. Όταν πρόκειται να επιδοτήσει τους ισχυρούς φίλους της, ανακαλύπτει ότι υπάρχουν τα περιθώρια για αυτό. Όταν καλείται να απαντήσει γιατί δεν παίρνει ριζικά μέτρα ανάσχεσης της ακρίβειας, επικαλείται το γνωστό παραμύθι με τα “λεφτόδεντρα”».
Μιλώντας για το ιδιωτικό χρέος κάνει λόγο για «“συλλογικό” χρέος» και υπογραμμίζει ότι «η προοδευτική κυβέρνηση θα προχωρήσει σε δύο κατευθύνσεις. Η πρώτη αφορά τη ρύθμιση χρεών (Δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία) με 120 δόσεις και διαγραφή μέρους της βασικής οφειλής για χρέη που δημιουργήθηκαν στην περίοδο της πανδημίας και μετά», παράλληλα, «η δεύτερη στοχεύει στο σύνολο των δανείων προς θεσμικούς πιστωτές και κυρίως τράπεζες και funds μέσα από ένα πλαίσιο που θα έχει τα εξής χαρακτηριστικά: βιώσιμη ρύθμιση για τον οφειλέτη με δόσεις καθορισμένες ανάλογα και με το διαθέσιμο εισόδημά του, υποχρεωτικότητα ρύθμισης για τον πιστωτή (τράπεζα ή fund), προστασία της πρώτης κατοικίας, επαγγελματικής στέγης και αγροτικής γης των λαϊκών και μεσαίων στρωμάτων από μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης, δυνατότητα δικαστικής προσφυγής σε περίπτωση μη ευδοκίμησης της εξωδικαστικής ρύθμισης. Πρόκειται για ένα πλαίσιο απολύτως ρεαλιστικό και ασφαλώς συμβατό με το ενωσιακό δίκαιο».
Για την επενδυτική βαθμίδα σημειώνει ότι «θα πρότεινα στα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας να είναι πιο προσεκτικά όταν αναφέρονται σε αυτήν. Καταρχήν γιατί ο κ. Μητσοτάκης ήδη πριν τις εκλογές του 2019 αλλά και έκτοτε σε κάθε στροφή του δρόμου υποσχόταν την κατάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας ως, υποτίθεται, επιβράβευση της πολιτικής του και όπως ξέρουμε αυτό δεν συνέβη ποτέ.», ενώ σε άλλο σημείο υπενθυμίζει πως «η Νέα Δημοκρατία βαρύνεται, ιστορικά, από τον πρωταγωνιστικό της ρόλο στην χρεοκοπία της χώρας».
Ακόμη, αναφέρει ότι η κατάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας «είναι ένας εξαιρετικά σημαντικός στόχος για την ελληνική οικονομία και την ελληνική κοινωνία ευρύτερα», υποδεικνύοντας ως κρίσιμο το «αν η νέα επενδυτική βαθμίδα θα συνοδευτεί με την εφαρμογή ενός νέου αναπτυξιακού και επενδυτικού σχεδίου για τη χώρα».