Πώς αποτυπώνεται στο χαρτί ένας άνεμος; Τι χρώμα ταιριάζει στον βοριά και ποιο πηγαίνει καλύτερα στο νοτιά; Ποια είναι τα πραγματικά τους ονόματα και από πού προέρχονται; Ένα μικρό κορίτσι, μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου, θα βρει απαντήσεις σε όλες της τις απορίες και θα μάθει πολλές ακόμα πληροφορίες σχετικά με τα είδη των ανέμων και τη… δύναμή τους, όπως και το πόσο ευνόησαν ή δυσκόλεψαν έναν ναυτικό που έχει ταξιδέψει σε όλες τις θάλασσες του κόσμου.
«Το κορίτσι που ζωγράφιζε τον άνεμο», είναι το νέο παραμύθι του δημοσιογράφου Βασίλη Κάργα, που κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες από την Αρτέον Εκδοτική. Έμπνευση γι’ αυτόν αποτέλεσε -για άλλη μία φορά- η κόρη του Ευαγγελίνα και η αγάπη της για τη ζωγραφική, αλλά και ο Γιώργος Σταυρίδης, ένας πολύπειρος ναυτικός, ο οποίος στο παρελθόν είχε αποτελέσει αντικείμενο ρεπορτάζ για τον βραβευμένο δημοσιογράφο.
«Ο ήρωας του παραμυθιού, ο καπετάν Γιώργης, έχει στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης τη Νεφέλη, ένα ξύλινο παραδοσιακό σκαρί με το οποίο κάνει ταξίδια στη Σαμοθράκη. Είναι ένας ναυτικός που είχε γυρίσει όλο τον κόσμο, έχει πάει σε όλα τα λιμάνια και επιπλέον γράφει εξαιρετική ποίηση που μοιάζει με του Νίκου Καββαδία», δηλώνει ο Βασίλης Κάργας στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
«Μία μέρα πήγα και τον βρήκα στο λιμάνι και του ζήτησα να μου πει ιστορίες από τις χώρες που είχε γυρίσει, από τις θάλασσες, από τα ταξίδια του, από τις φουρτούνες, από όλα αυτά που είχε περάσει και μου αφηγήθηκε πολλές ιστορίες των ανέμων», συμπληρώνει ο κ. Κάργας, που αμέσως μετά τη συνάντηση, άρχισε να διαμορφώνει το πολύτιμο υλικό που συγκέντρωσε και να γράφει το νέο του βιβλίο. «Διαπίστωσα πως δεν υπήρχε κάποιο αντίστοιχο παραμύθι, ενώ έχει ενδιαφέρον, γιατί τα παιδιά του δημοτικού μαθαίνουν για τους ανέμους», αναφέρει ο συγγραφέας.
Από το άνοιγμα της πρώτης κιόλας σελίδας του βιβλίου, ανοίγει και ο …ασκός του Αιόλου, ελευθερώνοντας τους ανέμους της γης, της θάλασσας και τ’ ουρανού. Όλοι αυτοί «φυσούν» στις σελίδες, παίζοντας και χορεύοντας με τα φύλλα του φθινοπώρου, σκορπίζοντας τα σύννεφα και φέρνοντας την άνοιξη, δροσίζοντας ταλαιπωρημένα κορμιά το καλοκαίρι, παγώνοντας τη φύση το χειμώνα και ανταριάζοντας τις θάλασσες όταν θυμώνουν.
«Το βιβλίο έχει πολλά χρώματα, λουλούδια και μαγικές εικόνες, που τις βλέπεις και σου φτιάχνει η διάθεση. Την εικονογράφηση έκανε ένα νέο παιδί, ο Ραφαήλ Ελκάς, με τη φιλική συμμετοχή της Μαρίας Νασοπούλου», σημειώνει ο κ. Κάργας δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στο ανεμολόγιο που υπάρχει στο τέλος του βιβλίου και δείχνει τα πολλά… πρόσωπα του ανέμου, πώς αυτοί λέγονται σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, καθώς και ένα ιδιαίτερο εύρημα της εικονογράφησης για την κλίμακα μποφόρ. «Το φουλάρι της μικρής ηρωίδας είναι ζωγραφισμένο με διάφορους τρόπους για να δείχνει την ένταση του ανέμου. Αρχίζει από τον τυφώνα και καταλήγει στην άπνοια και τη θαλάσσια αύρα», εξηγεί ο συγγραφέας.
Τα παιδιά πηγή έμπνευσης και ταυτόχρονα πολύ αυστηροί κριτές
Μόλις ολοκληρώσει την κάθε ιστορία του ο Βασίλης Κάργας και πριν αυτή κυκλοφορήσει, κάνει το… τεστ, διαβάζοντάς την σε κάποια παιδιά. «Βλέπω λοιπόν τις αντιδράσεις που έχουν, καταλαβαίνω αν τους αρέσει ή όχι και πολλά από αυτά σε διορθώνουν, σου λένε ακριβώς τι πρέπει να αλλάξεις. Τα παιδιά είναι ένα απαιτητικό κοινό, δεν μπορείς να τα ξεγελάσεις και είναι σίγουρα πολύ αυστηροί κριτές», τονίζει.
Μάλιστα, ένα παιδί ήταν αυτό που του έδωσε πριν λίγα χρόνια την αρχική ώθηση να ασχοληθεί με το παραμύθι. Πρόκειται για την 11χρονη σήμερα κόρη του Ευαγγελίνα, της οποίας την έμπνευση… «εκμεταλλεύτηκε», όπως λέει χαρακτηριστικά και έτσι «μπήκε» στον φανταστικό κόσμο των παραμυθιών.
«“Πετάει” μία λέξη ή μία φράση, πιάνεσαι από αυτήν και πάνω της χτίζεις ολόκληρη ιστορία και ολόκληρο παραμύθι», αναφέρει ο κ. Κάργας, διευκρινίζοντας ότι η συνεισφορά της μικρής του κόρης δεν περιορίζεται μόνο στην πυροδότηση της έμπνευσης του πατέρα της, αλλά συμμετέχει μαζί του στο «μαγικό ταξίδι» και μετά την έκδοση του κάθε βιβλίου.
«Κάθε παρουσίαση του βιβλίου, είναι για μας μία γιορτή. Η σύζυγός μου Μαρία Παπαδοπούλου είναι ηθοποιός και κάνει διαδραστική αφήγηση των παραμυθιών και η κόρη μας, που ακολουθεί τα χνάρια της μητέρας της, “παίζει” κι αυτή στο παραμύθι, συμμετέχει στην αφήγηση… Το έχουμε κάνει οικογενειακή υπόθεση», επισημαίνει χαμογελώντας.
Ο Βασίλης Κάργας, που από το 1980 ζει στην Αλεξανδρούπολη, επιλέγει να παρουσιάζει τα βιβλία του σε μικρές πόλης του Έβρου, όπως την Ορεστιάδα, το Διδυμότειχο, το Σουφλί, το Τυχερό, αλλά κυρίως στα μικρά χωριά της περιοχής, κοντά στα σύνορα.
«Εκεί βλέπεις τα παιδιά να διψάνε και για επικοινωνία, θέλουν να συναντούν παραμυθάδες, όμως οι συγγραφείς δεν πηγαίνουν εκεί να παρουσιάσουν τα βιβλία τους. Βλέπεις τη λαχτάρα στα μάτια τους, το πόσο θέλουν να ακούσουν, να κουβεντιάσουν, τον τρόπο με τον οποίο αγγίζουν τις εικόνες του βιβλίου», αναφέρει με συγκίνηση.
Η πρώτη παρουσίαση του βιβλίου «Το κορίτσι που ζωγράφιζε τον άνεμο» θα γίνει στο Διδυμότειχο, ενώ η περιοδεία -όπως αποκαλύπτει, περιλαμβάνει ως επόμενους σταθμούς -μεταξύ άλλων- τον Κυπρίνο, τη Νέα Βύσσα και το Ορμένιο. Πρόκειται για μέρη που έχει ξαναβρεθεί στο παρελθόν για παρουσιάσεις των προηγούμενων τριών παραμυθιών του και μέσα από αυτή την επικοινωνία με τα παιδιά βγαίνει μόνο κερδισμένος.
«Όλα αυτά τα χρόνια που ασχολούμαι με τη συγγραφή, η επαφή αυτή που έχω με τα παιδιά μου έχει προσφέρει ένα μοναδικό δώρο: Να μπορώ πια να βλέπω τη ζωή μέσα από τα μάτια τους. Έχω νιώσει ότι τα παιδιά σου δίνουν αγάπη και πάρα πολλά πράγματα χωρίς να περιμένουν την ανταπόδοση και ανταλλάγματα, κάτι που δεν συμβαίνει με μας τους μεγάλους», λέει χαρακτηριστικά.
Κάτι ακόμα που αποκόμισε από αυτήν την επαφή, είναι μία ιδέα για ένα επόμενο παραμύθι. «Εκεί, στον βόρειο Έβρο, υπάρχουν πολλές εκτάσεις με ηλιοτρόπια και ένα παιδί μου πρότεινε να γράψω ένα παραμύθι γι’ αυτά. Μου είπε ότι ηλιοτρόπιο πιθανότατα σημαίνει “να μας μάθει ο ήλιος τρόπους για να συμπεριφερόμαστε σωστά” και μου άρεσε σαν ιδέα.
Tο έχω σημειώσει κι ίσως κάποια στιγμή να ασχοληθώ και να γράψω μια σχετική ιστορία», καταλήγει ο κ. Κάργας, τονίζοντας ότι προϋπόθεση -όπως και σε κάθε καλό ρεπορτάζ, είναι να ταξιδέψει και πάλι στα χωράφια της περιοχής που είναι γεμάτα «ήλιους», όπως λένε οι ντόπιοι τα ηλιοτρόπια και να πάρει κι άλλες ιδέες από τα παιδιά…