Ήταν κάπου στις αρχές του Σεπτεμβρίου, όταν παρέλαβα μετά αρκετά πρωτόκολλα, το Ford Kuga από την αντιπροσωπεία της Car Center. Πρόσεχαν εκείνοι, πρόσεχα και εγώ, οπότε το βάλε μάσκα, βάλε αντισηπτικό, υπέγραψε εδώ, υπέγραψε εκεί, παρέλαβε από απέναντι μετέτρεψε την παραλαβή σε μία χρονοβόρα διαδικασία.
Μετά τη διαδικασία, πήρα το Ford Kuga στην έκδοση Titanium και σύντομα βρέθηκα στην πόλη της Ναυπάκτου. Πρόκειται για μία από τις αρχαιότερες ελληνικές πόλεις που γνώρισε περιόδους μεγάλης ακμής και συνδέθηκε με σημαντικά ιστορικά γεγονότα. Έτσι, χαρακτηρίζεται ως έναν από τους πλέον γραφικούς και ρομαντικούς προορισμούς που καλύπτουν τόσο την ανάγκη για την ψυχαγωγία και διασκέδαση μας, όσο και για την ανάγκη για ιστορικές αναζητήσεις.
Η πρώτη εντύπωση για το Ford Kuga
Το Ford Kuga μέσα από τις φωτογραφίες του press kit δεν μου γέμιζε ιδιαίτερα το μάτι, όμως από κοντά είναι μεγαλύτερο, πιο επιβλητικό και πιο περιπετειώδες. Είναι αλήθεια ότι βασίζεται στο Ford Focus, αλλά εξωτερικά δεν φαίνεται να σχεδιάστηκε με τη λογική της μπαμπούσκας και διαφέρει.
Στο εσωτερικό, το μεγαλύτερο ποσοστό κάλυψης είναι μία φωτοτυπία του Ford Focus σε μεγέθυνση. Αυτό δεν είναι από μόνο του αρνητικό, αφού πρόκειται για μία όμορφη και εργονομική υλοποίηση, χωρίς να είναι απαραίτητοι, οι όποιοι περιορισμοί σε χώρους για μικροαντικείμενα, αλλά και για τους επιβάτες.
Το ταξίδι προς τη Ναύπακτο
Για να φτάσει κανείς στη Ναύπακτο υπάρχουν πολλές διαδρομές. Άλλες γρήγορες, άλλες κοστοβόρες, άλλες πιο αργές και άλλες που ίσως να βγάζουν γούστα ως προς τη χάραξη της διαδρομής. Εγώ επέλεξα τη διαδρομή που θα μου έδινε μεγαλύτερη ευχαρίστηση και δεν έπεσα έξω. Το Ford Kuga έχει καλή οδική συμπεριφορά και παρά τον όγκο και το βάρος του (1501 κιλά) μπορεί να κονταροχτυπηθεί και με το Ford Puma που έχει αποκτήσει τη φήμη του κατάλληλου Crossover μοντέλου για στροφοδιαδρομές.
Στο Ford Kuga, η πρώτη σειρά καθισμάτων προσφέρει καλή ορατότητα σε οδηγό και συνοδηγό, ενώ η δεύτερη έχει αυξημένη απόσταση από τις πλάτες των εμπρός καθισμάτων και θα βολέψει οποιοδήποτε σωματότυπο. Το τιμόνι παρέχει καλή πληροφόρηση, βέβαια με ελάχιστα ασαφή διαστήματα στον κύκλο της στροφής, λόγω της συμπεριφοράς των δεκάδων συστημάτων ασφαλείας που διαθέτει.
Ο κινητήρας είναι ο 1.5 EcoBlue Diesel που αποδίδει 120 ίππους στις 4.000 στροφές με ονομαστική ροπή 300 Nm στο διάστημα 1.750 – 2.250 στροφών, έχει καλή απόκριση και είναι αρκετά ελαστικός. Σε συνδυασμό με το 6αρι χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων προσφέρει καλές επιταχύνσεις με το 0 – 100 να έρχεται σε 11.7 δευτερόλεπτα.
Σε αυτό, ρόλο παίζουν και τα προγράμματα οδήγησης που εμφανίζονται με την εξής σειρά: Normal, Eco, Sport, Slippery και Deep Snow / Sand. Τα πρώτα δύο προορίζονται για τις καθημερινές ανάγκες και την οικονομία. Το τρίτο για τον οικογενειάρχη που θέλει να θυμηθεί την εργένικη ζωή, ενώ το τέταρτο και το πέμπτο για εκείνους που δεν έβαλαν μυαλό και συνεχίζουν να ταξιδεύουν σε ορεινές και γλιστερές περιοχές, χειμώνα καλοκαίρι.
Τώρα σε επίπεδο ποιότητας και ηχομόνωσης, στο Ford Kuga ταιριάζουν γάντι οι ζάντες ελαφρού κράματος 17″ με φινίρισμα Shadow Silver, ενώ φαίνεται ότι έχει χρησιμοποιηθεί αρκετό ηχομονωτικό υλικό, αφού λίγοι είναι οι θόρυβοι που παραβιάζουν το εσωτερικό του. Για παράδειγμα, ο κινητήρας πετρελαίου που όπως όλοι, έχει την τάση να ακούγεται.
«Περαντζάδα» στη Ναύπακτο και το ενετικό λιμάνι
Φτάνοντας στην είσοδο της Ναυπάκτου είχε αρκετή – αναμενόμενη – κυκλοφοριακή συμφόρηση, όπως συμβαίνει καθημερινά έως και τις 16:00 το μεσημέρι. Όταν δηλαδή, κλείνουν οι περισσότερες υπηρεσίες και οι κάτοικοι των χωριών της Αιτωλοακαρνανίας και της Φωκίδας επιστρέφουν στον τόπο τους.
Πάρκαρα το Ford Kuga σε έναν από τους δημοτικούς και ευρύχωρους χώρους στάθμευσης, αφού η πόλη είναι σχετικά μικρή και παρόλο που δεν είμαι άνθρωπος της πεζοπορίας κατάφερα να τη διανύσω χωρίς δυσκολία. Βοήθησαν σε αυτό και οι στάσεις για έναν καφέ στο ενετικό λιμάνι. Εκεί, η εμπορευματοποίηση με τα καφέ περιμετρικά, το έχουν μετατρέψει σε πόλο έλξης τόσο για τους τουρίστες, όσο και για τη νεολαία που ξεδίνει μέχρι και τις πρώτες πρωινές ώρες.
Μετά τον καφέ στο λιμάνι, έκανα μία βόλτα στην παραλία Ψανή, όπου εκατοντάδες ήταν οι πολίτες που έκαναν βόλτα με τα πόδια, με ποδήλατα και με ηλεκτρικά πατίνια. Στη συνέχεια, έκανα μία ακόμα βόλτα στην παραλία Γρίμποβο, όπου τους καλοκαιρινούς μήνες, κλείνει ο παραλιακός δρόμος και οι επισκέπτες με τα παιδιά τους μπορούν να κάνουν βόλτες άφοβα.
Ανάβαση μέχρι το Κάστρο της Ναυπάκτου
Μετά τη θάλασσα πήρα ξανά το Ford Kuga και περνώντας μπροστά από την πλατεία «Φαρμάκη» κατευθύνθηκα προς το Κάστρο της πόλης. Το Κάστρο με τις μεγαλοπρεπείς οχυρώσεις βρίσκεται σε υψόμετρο περίπου 200 μέτρων, στην κορυφή του λόφου και δεσπόζει στην πόλη.
Για να φτάσει κάποιος εκεί θα πρέπει να κάνει χρήση του εγκατεστημένου συστήματος πλοήγησης του αυτοκινήτου, γιατί η πληροφόρηση μέσω των οδικών πινακίδων δεν είναι και η καλύτερη. Για να βοηθήσω λίγο την κατάσταση, μόλις βρέθηκα στην πρώτη διχάλα, έστριψα δεξιά και ακολούθησα μία πολύ στενή και ανηφορική διαδρομή διπλής κατεύθυνσης. Πέρασα τις καφετέριες – με καταπληκτική θέα – που βρίσκονται κάπου στα μισά της διαδρομής και μέσα στα επόμενα λεπτά συνάντησα τα πρώτα τείχη.
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα του Δήμου Ναυπακτίας το μέγεθος των οχυρώσεων οφείλονται σε διαδοχικές κατασκευαστικές φάσεις και κλιμακώνονται από την αρχαιότητα έως και την τουρκοκρατία, παρά τις καταστροφές και φθορές που έχουν υποστεί, αποτελούν ένα από τα πιο σημαντικά και καλοδιατηρημένα παραδείγματα φρουριακής αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα.
Ας μείνουμε λίγο εδώ. Άφησα το αυτοκίνητο στον υποτυπώδη χώρο στάθμευσης που βρίσκεται δίπλα στα τείχη και επισκέφθηκα το μουσείο που λειτουργεί με ιδιαίτερα χαμηλό εισιτήριο. Είχε φτάσει κιόλας απόγευμα, οπότε στην έξοδο κατάφερα να απολαύσω τη γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου με φόντο το ηλιοβασίλεμα.
Τις επόμενες ημέρες έκανα διαδρομές από και προς κοντινούς προορισμούς της ορεινής Αιτωλοακαρνανίας και της Φωκίδας. Το Ford Kuga μπορεί να μην προορίζεται για δύσκολες εκτός δρόμου αποδράσεις, αλλά τα καταφέρνει αρκετά καλά λόγω της αυξημένης απόστασης από το έδαφος, το αργό βήμα του πετρελαιοκινητήρα, την ανάρτηση και τα συμπαθητικά φρένα.
Ενα αυτοκίνητο ευρύχωρο και γεμάτο τεχνολογίες
Αν για κάτι θα πρέπει να υπερηφανεύονται οι άνθρωποι της Ford είναι για την ευρύχωρη καμπίνα και τις τεχνολογίες με τις οποίες έχουν εφοδιάσει το αυτοκίνητο. Αρχικά, τα μάτια πέφτουν στον πίνακα οργάνων και την οθόνη του συστήματος ψυχαγωγίας. Δύο σημεία γνωστά και από τα υπόλοιπα μοντέλα της αυτοκινητοβιομηχανίας.
Στη συνέχεια, κατεβαίνουν μέχρι τον διζωνικό κλιματισμό, ενώ ακολουθεί η θήκη εμπρός από τον λεβιέ, με αντιολισθητική επιφάνεια και ασύρματη φόρτιση για τις συσκευές κινητών τηλεφώνων.
Μόλις βρεθούν επιβάτες στη δεύτερη σειρά των ευέλικτων καθισμάτων χωρίς υπερβολή ξαφνιάζονται από τον άπλετο χώρο για τα πόδια. Ο χώρος αυτός μπορεί να αυξηθεί ακόμη περισσότερο εάν γίνει χρήση είτε της κλίσης της πλάτης, είτε του συρόμενου μηχανισμού προς τα εμπρός ή προς τα πίσω ανάλογα τις ανάγκες. Στο πορτμπαγκάζ, θα φιλοξενηθούν όλες οι αποσκευές για ένα ολόκληρο καλοκαίρι.
Το Ford Kuga διαθέτει μεταξύ άλλων φωτοχρωματικό εσωτερικό καθρέφτη, καλύμματα μαρσπιέ εμπρός, αυτόματο διζωνικό σύστημα κλιματισμού, ταπέτα δαπέδου εμπρός και πίσω, σύστημα εισόδου χωρίς κλειδί με κουμπί εκκίνησης χωρίς κλειδί, κάθισμα συνοδηγού χειροκίνητα ρυθμιζόμενο με 8 ρυθμίσεις – Εμπρός/πίσω και πάνω/κάτω (4 ρυθμίσεις), κλίση της πλάτης, στήριξη της μέσης, ατμοσφαιρικό κρυφός φωτισμό και πρίζα για την φόρτιση ή ρευματοδότηση συσκευών με κανονικό φορτιστή.
Συμπέρασμα
Η Ford γράφει ότι η περιπέτεια είναι παντού. Κάθε μέρος, κάθε ώρα και κάθε στιγμή φέρνει κάτι νέο. Από τα λαμπερά φώτα της πόλης μέχρι την απεραντοσύνη του ουρανού. Είτε επιλέξετε λοιπόν το Ford Kuga για το επόμενό σας αυτοκίνητο, είτε όχι, το σημαντικό είναι να σας κάνει να απολαμβάνετε την περιπέτεια σε κάθε οδηγική διαδρομή. Και το Ford Kuga για εμένα από την Αθήνα έως και τη Ναύπακτο τα κατάφερε με μέση κατανάλωση κατά τη διάρκεια της δοκιμής 4,9 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα.