«Στα χρόνια της δικτατορίας λειτούργησε ως χώρος αντίστασης με προβολές απαγορευμένων, από το καθεστώς, ταινιών. Για 50 και πλέον έτη υπηρέτησε με συνέπεια μια εναλλακτική πρόταση απέναντι στην εμπορική κινηματογραφική βιομηχανία ενώ προσέφερε πολιτιστικές εκδηλώσεις με κοινωνική ευαισθησία και ποιότητα», πρόσθεσε.
«Η εξέλιξη αυτή, δικαιώνει τους αγώνες των κατοίκων, των καλλιτεχνών, συλλογικοτήτων και δημοτικών παρατάξεων, μεταξύ των οποίων και της Ανοιχτής Πόλης, που κινητοποιήθηκαν για τη διάσωση του κινηματογράφου. Η Αλκυονίδα πρέπει και θα παραμείνει ένας χώρος πολιτισμού ανοιχτός στους ανθρώπους της πόλης μας», συμπλήρωσε.