Την ώρα που η Αττική χάνει στις φωτιές και τους τελευταίους πνεύμονες πράσινου που της έχουν απομείνει, το υπουργείο Περιβάλλοντος αφήνει απροστάτευτα τα όρη Ποικίλο και Αιγάλεω, ένα φυσικό οικοσύστημα που ψύχει την Αθήνα, με πολύ μεγάλη σημασία για την ανθεκτικότητα της Δυτικής Αττικής στην κλιματική αλλαγή.
Το Ποικίλο Όρος-Όρος Αιγάλεω είναι ένας ορεινός όγκος 50.000 στρεμμάτων στο δυτικό τμήμα του λεκανοπέδιου της Αθήνας. Ο όγκος του περιορίζει την ένταση νότιων-νοτιοδυτικών ανέμων και έχει τη δυνατότητα να δημιουργεί βιοκλιματικές συνθήκες μειώνοντας τις υψηλές θερμοκρασίες το καλοκαίρι, ανακουφίζοντας έτσι την πόλη. Μπορεί ακόμα να μειώσει τη μεταφορά αέριων ρύπων προς το Λεκανοπέδιο. Είναι απαραίτητη όμως η θεσμική προστασία του.
Το Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας-Αττικής προβλέπει να χαρακτηριστούν το Ποικίλο και το όρος Αιγάλεω Περιφερειακό Φυσικό Πάρκο. Έχω καταθέσει τέσσερις επίκαιρες ερωτήσεις στη βουλή για την προστασία του βουνού -η τελευταία στις 18 Ιουλίου.
Τον Δεκέμβριο του 2019 ο τότε υπουργός Περιβάλλοντος Γ. Οικονόμου μου απαντούσε στη βουλή ότι έχουν βρεθεί οι πόροι και θα επικαιροποιηθεί άμεσα παλαιότερη μελέτη. Από το “άμεσα” φτάσαμε σήμερα, 2022, να μην έχει υλοποιηθεί το παραμικρό από τις δεσμεύσεις και επιταγές του Ρυθμιστικού Σχεδίου.
Δυόμισι χρόνια μετά, έρχεται στη βουλή ο σημερινός υπουργός Περιβάλλοντος κ. Σκρέκας και μιλά ξανά για «δέσμευση» για τη δημιουργία Περιφερειακού Φυσικού Πάρκου στα όρη Αιγάλεω και Ποικίλο, σαν να μην πέρασε μια μέρα από το 2019. Δεν έχουν προχωρήσει ούτε εκατοστό, και συνεχίζουν να «διαβεβαιώνουν» εμπαίζοντας την τοπική κοινωνία.
Γιατί δεν προχωρά η διαδικασία θεσμικής θωράκισης του βουνού; Ο κ. Σκρέκας μίλησε για «νομικά ζητήματα που εγείρονται τόσο στο ιδιοκτησιακό όσο και στο πολεοδομικό καθεστώς τους». Εφόσον όμως χαρακτήρισε «δεδομένη» και «νομικά αδιαπραγμάτευτη» την προστασία αυτών των βουνών, «αφού ως επί το πλείστον έχουν κατ΄αρχήν δασικό χαρακτήρα», όπως είπε, γιατί δεν έχει προχωρήσει στο ελάχιστο ο χαρακτηρισμός των δύο βουνών ως Περιφερειακού Φυσικού Πάρκου;
Πρόσφατα, σε άλλη επίκαιρη ερώτησή μου για το ίδιο θέμα, ο υφυπουργός Περιβάλλοντος Γ. Αμυράς είπε ότι το υπουργείο βρίσκεται σε συνεργασία τόσο με περιβαλλοντικές οργανώσεις και δήμους όσο και με επιχειρηματικά σχήματα. Ρωτάμε, τι θα κάνουν ακριβώς τα επιχειρηματικά σχήματα στο Περιφερειακό Φυσικό Πάρκο και ποια είναι αυτά τα επιχειρηματικά σχήματα;
Διότι αυτό που εμείς γνωρίζουμε είναι τις γνωστές παράνομες βιομηχανίες που δραστηριοποιούνται σε τμήμα του Ποικίλου, καθώς και διεκδικήσεις όλων των ειδών που υπουργείο-κυβέρνηση «χαϊδεύουν» συνεχίζοντας να μην υλοποιούν το Ρυθμιστικό Σχέδιο που προβλέπει δημιουργία Περιφερειακού Φυσικού Πάρκου.
Είναι ξεκάθαρο ποιος κερδίζει από την καθυστέρηση του χαρακτηρισμού. Κερδίζουν οι καταπατητές, κερδίζουν όσοι εποφθαλμιούν ένα από τα τελευταία δάση της Αττικής.
Το Αιγάλεω-Ποικίλο Όρος μαζί με τη λίμνη Ρειτών είναι ένα φυσικό οικοσύστημα με βιοποικιλότητες που δεν έχουν ακόμα αναδειχθεί, ένα στοιχείο που έχει απομείνει από το φυσικό Αττικό τοπίο με μεγάλη αισθητική και πολιτισμική αξία. Εκατοντάδες είδη φυτών υπάρχουν στο βουνό -πολλά ενδημικά, αρκετά από αυτά σπάνια ή προστατευόμενα. Πλούσια είναι και η ορνιθοπανίδα της περιοχής, πολλά τα διάσπαρτα σπήλαια.
Δεν είναι δυνατό να χρησιμοποιείται για απόθεση και καύση απορριμμάτων, δεν είναι δυνατό να επιτρέπονται δραστηριότητες και εγκαταστάσεις που βλάπτουν το φυσικό οικοσύστημα. Την ώρα που η Αττική φλέγεται και η κοινωνία οργισμένη παρακολουθεί την ανυπαρξία κρατικής μέριμνας για τα δάση της, είναι έγκλημα να μην προστατευτεί άμεσα και το τελευταίο μέτρο πράσινου. Καμία τσιμεντοποίηση δε μπορεί να επιτραπεί.
Η σημασία του βουνού αυτού για τη Δυτική Αθήνα, για όλη την Αττική είναι μεγάλη. Δεν πρέπει να χαθεί άλλος χρόνος. Καλούμε το υπουργείο Περιβάλλοντος να κηρύξει χωρίς καθυστέρηση το Αιγάλεω-Ποικίλο Όρος Φυσικό Περιφερειακό Πάρκο, ζητάμε να κηρυχτεί τώρα αδόμητο το βουνό.