Ο Δημήτρης Παπαδημούλης υπογράμμισε ότι «η ανάληψη της κυβερνητικής ευθύνης από τον ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα ενίσχυσε και την ανάγκη για αποτύπωση προοδευτικών πρωτοβουλιών σε ευρωπαϊκό επίπεδο», σημειώνοντας ότι «η ‘Προοδευτική Συμμαχία’ (Progressive Caucus) στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με τη συμμετοχή Ευρωβουλευτών από τις ευρωομάδες τις Αριστεράς, των Σοσιαλιστών και των Πρασίνων, και η Σύνοδος του ευρωπαϊκού Νότου, με πρωτοβουλία του Έλληνα Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, αποτελούν τους δύο βασικούς πυλώνες δράσεις με στόχο τη θεσμική μεταρρύθμιση στην ΕΕ και την Ευρωζώνη».
Ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου πρόσθεσε ότι «βασικό εμπόδιο που επιβράδυνε τις διαδικασίες δημιουργίας ενός τέτοιου προοδευτικού χώρου διαλόγου και δράσεων αποτελούσε η επιλογή της σοσιαλδημοκρατίας να ευθυγραμμιστεί και να υποστηρίξει συχνά σε κυβερνητικό επίπεδο τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές των δεξιών πολιτικών δυνάμεων», τονίζοντας ότι «οι προτάσεις της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκουν πλέον ευήκοα ώτα στους κόλπους των Σοσιαλιστών και των Πρασίνων, δημιουργώντας ισχυρές βάσεις διαλόγου».
Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρθηκε επίσης στην ηγεσία Κόρμπυν στη Μεγάλη Βρετανία, υπογραμμίζοντας ότι «ο Κόρμπυν αντιλήφθηκε την ανάγκη ‘αριστερής στροφής’ του εργατικού κόμματος, αναγνώρισε το αδιέξοδο των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, και ανάπτυξε μια διαφορετική ρητορική που στοχεύει στην ενίσχυση και υποστήριξη των κοινωνικών κινημάτων», σημειώνοντας πως «ακόμη και εν μέσω Brexit, η ανάκαμψη του βρετανικού εργατικού κόμματος μπορεί να χρησιμεύσει ως πρότυπο για την κοινωνική αλλαγή σε ολόκληρη την Ευρώπη, και να νοηματοδοτήσει εκ νέου πολιτικές με αριστερό κοινωνικό πρόσημο και για άλλα σοσιαλιστικά και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα».
Τέλος, για το «πορτογαλικό μοντέλο» διακυβέρνησης στη μετα-μνημονιακή εποχή στη χώρα, ο Δημήτρης Παπαδημούλης δήλωσε ότι «η συνεργασία του σοσιαλιστικού κόμματος, που έχει τη κυβερνητική ευθύνη, με το κόμμα της Αριστεράς και το ΚΚ Πορτογαλίας να στηρίζουν τη κυβέρνηση, αποτελεί ίσως το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα προοδευτικών συγκλίσεων και του τρόπου με τον οποίο οι τρεις πολιτικές δυνάμεις, παρά τις διαφορετικές προσεγγίσεις σε κάποια ζητήματα, μπορούν και συνεργάζονται σε πνεύμα σύμπνοιας και κοινής στόχευσης».
Τόνισε επίσης πως «αυτό ακριβώς το μοντέλο διακυβέρνησης προσπαθούμε να αναπτύξουμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο, προωθώντας μια κοινή ατζέντα που αντιμάχεται τις καταστροφικές οικονομικές πολιτικές των συντηρητικών και νεοφιλελεύθερων δυνάμεων», υπογραμμίζοντας ότι «στην Ελλάδα τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα, καθώς η κεντροαριστερά υιοθετεί μια ακραία, αντι-ΣΥΡΙΖΑ ρητορική», ενώ το ΚΚΕ «συνεχίζει να εφαρμόζει μια πολιτική που δεν απαντά στις σύγχρονες προκλήσεις σε Ελλάδα και Ευρώπη και δεν αναγνωρίζει τα στρατηγικής σημασίας διλήμματα των καιρών».