Κραυγή αγωνίας και αγανάκτησης από τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκο Μητσοτάκη για τα τροχαία που σημειώνονται καθημερινά στους δρόμους της Κρήτης, με ανάρτησή του στο facebook.
Ο πρόεδρος της ΝΔ, με αφορμή τα δυο σοβαρά τροχαία που έγιναν τις τελευταίες μέρες στην Κρήτη αφήνοντας πίσω έναν νεκρό 18χρονο και δυο βαριά τραυματισμένους αναφέρει ότι από την αρχή του χρόνου η αλυσίδα των μάταιων θανάτων στην άσφαλτο της Κρήτης μετράει, δυστυχώς, 34 θύματα.
«Είμαι πολύ θυμωμένος και θα το γράψω όπως το αισθάνομαι και δεν με νοιάζει αν με παρεξηγήσουν οι συντοπίτες μου», τονίζοντας ότι «στην Κρήτη πολλοί οδηγούν άθλια. Δεν ξέρω που οφείλεται αυτό. Αν είναι μαγκιά αφού έχεις κατεβάσει καμιά δεκαριά κούπες να βγεις στον δρόμο και να οδηγείς σαν τρελός».
Ο κ. Μητσοτάκης προσθέτει: «Δεν ξέρω πόσους ελέγχους αλκοτέστ κάνει η αστυνομία. Πολλή παρουσία στους δρόμους μας σίγουρα δεν έχει. Βέβαια οι δρόμοι και ειδικά ο Βόρειος Οδικός Άξονας είναι χάλια. Αλλά όλα αυτά δεν μπορεί να είναι δικαιολογίες για μια οδική συμπεριφορά που συχνά θυμίζει τριτοκοσμική χώρα. Η ευθύνη βαραίνει πρωτίστως όποιον κάθεται στο τιμόνι. Και η κρητική λεβεντιά και υπερηφάνεια δεν εκδηλώνεται με τον καλύτερο τρόπο όταν τρέχουμε σαν τρελοί και παραβιάζουμε τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας με μεγαλύτερη συχνότητα από ότι μιλάμε στο κινητό τηλέφωνο».
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης σημείωσε ότι έκατσε συνοδηγός λίγες φορές καθώς οδηγούσε στα Χανιά ο γιος μου μόλις πήρε το δίπλωμα του. «Η καρδιά μου τρέμει σε κάθε βραδινή του έξοδο. Είμαι σίγουρος ότι το ίδιο θα αισθάνονται χιλιάδες γονείς που περιμένουν με αγωνία τα παιδιά τους να γυρίσουν κάθε βράδυ», συνεχίζει ο πρόεδρος της ΝΔ.
«Συντοπίτες μου ξυπνήστε!», αναφέρει χαρακτηριστικά και δεσμεύεται ότι «το θέμα των τροχαίων ατυχημάτων στην Κρήτη θα είναι πρώτη προτεραιότητα».
Ο κ. Μητσοτάκης καταλήγοντας επισημαίνει ότι «για την οδική ασφάλεια έχουμε ήδη, μετά από εκτενή διαβούλευση, καταθέσει ένα συγκροτημένο πλαίσιο προτάσεων. Και ναι, ο Βόρειος Οδικός Άξονας, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο θα γίνει. Είναι προσωπική μου δέσμευση. Αλλά όλα αυτά δεν αρκούν αν δεν αλλάξουμε μυαλά. Αν δεν αφυπνιστεί και η ίδια η τοπική κοινωνία, δεν αναγνωρίσει το πρόβλημα, και δεν αναλάβει δράσεις ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης. Πόσοι ακόμα άνθρωποι πρέπει να χάσουν τζάμπα τη ζωή τους για να το καταλάβουμε;»