Η ιδέα για τον εορτασμό της προέκυψε κατά το πέρασμα στον 20ό αιώνα, το οποίο σηματοδοτήθηκε από την εκβιομηχάνιση, την πληθυσμιακή έκρηξη και τις ριζοσπαστικές ιδεολογίες. Το έναυσμα, όμως, είχε δοθεί αιώνες πριν, με τη Λυσιστράτη να πρωτοστατεί σε μια ιδιόμορφη «φεμινιστική» απεργία, προκειμένου να τελειώσει ο πόλεμος των ανδρών.
Κατά τη διάρκεια της Γαλλικής επανάστασης οι γυναίκες του Παρισιού ζητούσαν «ελευθερία, ισότητα, αδελφότητα» στις Βερσαλίες. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι εργάτριες στο τομέα της υφαντουργίας και του ιματισμού κινητοποιήθηκαν στις 8 Μάρτη του 1857 στη Νέα Υόρκη για τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και τους χαμηλούς μισθούς τους.
Το 1908 παρέλασαν 15.000 γυναίκες στους δρόμους της Νέας Υόρκης ζητώντας λιγότερες ώρες εργασίας, καλύτερους μισθούς και δικαίωμα ψήφου. Υιοθέτησαν το σύνθημα «Ψωμί και τριαντάφυλλα», με το ψωμί να συμβολίζει την οικονομική ασφάλεια και τα τριαντάφυλλα την καλύτερη ποιότητα ζωής.
Πρόκειται για σημαντικά ιστορικά στοιχεία αναφορικά με τη θέση της γυναίκας, όμως, οι σύγχρονες κοινωνίες, ακόμα και οι πιο προοδευτικές, μέχρι και σήμερα, παρά τους σκληρούς καθημερινούς αγώνες, απέχουν ακόμα πολύ από αυτό που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως πλήρης ισότητα των δύο φύλων.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η σύγχρονη γυναίκα παραμένουν οξύτατα. Τα τελευταία χρόνια ραγδαία είναι η αύξηση της ανεργίας των γυναικών, η μείωση των μισθών και των κοινωνικών παροχών, η απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων και η βία κατά των γυναικών. Για αυτό, συνεχίζουμε και πρέπει να συνεχίσουμε, να παλεύουμε για ισότητα στην κοινωνία, στην εργασία, στην οικογένεια, αλλά και στα μάτια των παιδιών μας.