Συνέντευξη: Ανδρέας Παπαγιαννάκης

Συναντήσαμε τον Ανδρέα Παπαγιαννάκη στο θέατρο ο «Τόπος αλλού», λίγη ώρα πριν ανεβεί στη σκηνή και υποδυθεί τον «Βάγκνερ», για την παράσταση «Nietzsche – Wagner, ένα έργο για το φασισμό» και μας μίλησε για τα παιδικά του χρόνια, την παράσταση, αλλά και την ανάγκη του για διακοπές και ξεκούραση.

PACIFIC-SUN

Ποια ήταν η πρώτη σου επαφή με τον καλλιτεχνικό χώρο;
Από μικρός θεωρώ πως ήμουν καλλιτεχνικής φύσης, όμως μεγάλωσα σε ένα χωριό της Κρήτης, όπου η πρόσβαση σε καλλιτεχνικά δρώμενα ήταν δύσκολη. Δεν υπήρχε τρόπος να εκφραστώ και αρκετές φορές γινόμουν και στόχος επειδή διέφερα από τους άλλους.

Ήταν ταμπού εκείνη την εποχή;
Στην επαρχία ακόμη υπάρχουν ταμπού. Δεν νομίζω ότι έχουμε προχωρήσει τόσο πολύ ως έθνος.

Σε ποια ηλικία αποφάσισες ότι θα ακολουθήσεις τον καλλιτεχνικό χώρο;
Άργησα αρκετά να το αποφασίσω. Σπούδασα πρώτα μαθηματικά. Για ένα διάστημα σπούδαζα μουσική και η μουσική με οδήγησε στο θέατρο.

Με την έλευση της κρίσης δεν το μετανιώνεις που άλλαξες προσανατολισμό;
Όχι δεν το μετανιώνω. Πλέον υπάρχει μεγάλη δυσκολία όπως και σε κάθε ελληνική οικογένεια. Είναι καθολική η δυσκολία σε όλα τα επαγγέλματα. Οπότε οι ηθοποιοί έχουμε πια το άλλοθι ότι κάνουμε ότι μας αρέσει.

Ποια από τις δουλειές σου ξεχωρίζεις;
Δεν μπορώ να ξεχωρίσω καμία, γιατί η κάθε μία με οδηγεί στην επόμενη. Τα τελευταία τρία χρόνια είμαι στο θέατρο τόπος αλλού και συνεργάζομαι άψογα με τον σκηνοθέτη Νίκο Καμτσή και την υπόλοιπη ομάδα.

Θέατρο, σινεμά ή τηλεόραση;
Το κάθε ένα έχει τη γοητεία του. Θεωρώ ότι το θέατρο είναι πιο δύσκολο, γιατί είσαι εκτεθειμένος στο κοινό. Δεν έχεις περιθώριο λάθους πάνω στη σκηνή. Όταν όμως καταφέρνεις και συντονίζεσαι απόλυτα με το κοινό για τον ηθοποιό είναι μία μαγική διαδικασία. Τα άλλα δύο έχουν και εκείνα τη μαγεία τους, αλλά όχι όπως το θέατρο.

Θέατρο για το θέατρο ή λίγες και καλές παραστάσεις;
Το θέατρο γεννήθηκε στην Ελλάδα, οπότε είναι καλό να υπάρχει σε πληθώρα. Αν με ρωτάς για την ποιότητα των παραστάσεων, η κάθε παράσταση είναι ένα πείραμα ένα στοίχημα. Αξίζει λοιπόν να το πάρουμε αυτό το ρίσκο και εμείς σαν καλλιτέχνες αλλά και το κοινό. Υπάρχουν πολύ καλές παραστάσεις που δεν έχουν πολύ μεγάλη προσέλευση και αυτό είναι άδικο.

Πες μας λίγα λόγια για την παράσταση.
Είναι ένα έργο που αφορά κυρίως τον φασισμό. Έχει να κάνει με μία φανταστική συνάντηση του Νίτσε με τον Βάγκνερ, οι οποίοι υπήρξαν και στην πραγματική τους ζωή φίλοι. Είναι φανταστική γιατί ο Βάγκνερ έχει πια πεθάνει και ο Νίτσε φέρνει τα φαντάσματα της ζωής του πάνω στη σκηνή και συνομιλεί μαζί τους. Κάνουν μία συζήτηση πολύ αιχμηρή, όπως για παράδειγμα, γιατί προδόθηκαν οι ιδέες τους.

Το κομμάτι της προδοσίας ακούγεται έντονα το τελευταίο διάστημα.
Είναι επίκαιρο το έργο γιατί βρισκόμαστε όντως σε μία περίοδο έντονης αμφισβήτησης. Δεν έχουν αλλάξει και πολύ τα πράγματα όπως φαίνεται. Πάλι μιλάμε για προδοσίες. Είναι νομίζω ένας αέναος κύκλος με τα πολιτικά συστήματα.

Μελλοντικά σχέδια;
Ξεκούραση, ήλιος και διακοπές.

Που σου αρέσει να κάνεις διακοπές, βουνό ή θάλασσα;
Είμαι από νησί οπότε δεν θα μπορούσα να σου πω κάτι διαφορετικό πέρα από τη θάλασσα. Ακόμη και εδώ,  μένω σε μικρή απόσταση από την θάλασσα, στον Πειραιά, στην Φρεατίδα. Το καλοκαίρι, όμως μου αρέσει να μένω και στην άδεια από κόσμο Αθήνα. Έχεις πολλές επιλογές για θέατρο.

Μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις στο Google News! Ακολουθήστε τους λογαριασμούς μας σε Facebook, Twitter και Viber!

Αφήστε μία απάντηση

εισάγετε το σχόλιό σας!
Παρακαλούμε προσθέστε το όνομά σας

29,502ΥποστηρικτέςΚάντε Like
650ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
323ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής